Najczęstszym typem złośliwego nowotworu piersi jest gruczolakorak (rak gruczołowy). Prawie wszystkie nowotwory złośliwe piersi wywodzą się z tkanki gruczołowej piersi, czyli przewodów lub gruczołów mlekowych. Większość gruczolakoraków powstaje w górnej zewnętrznej części piersi (tzw. kwadrant zewnętrzny górny).
Istnieją dwa główne typy gruczolakoraków:
Rak przewodowy i zrazikowy dzielą się na typy:
Inne typy złośliwych nowotworów piersi:
W przypadku raka przewodowego in situ (DCIS) komórki rakowe znajdują się jedynie w warstwie wyściełającej przewody mlekowe i nie rozprzestrzeniły się na zewnątrz przewodu do tkanek otaczających lub innych narządów. Rak przewodowy in situ jest najczęstszym rodzajem nieinwazyjnego raka piersi. Czasami jest on nazywany rakiem śródprzewodowym lub nieinwazyjnym rakiem przewodowym. Prawie wszystkie osoby zdiagnozowane w tym wczesnym stadium raka piersi mogą zostać wyleczone.
Rak przewodowy in situ jest zbyt mały, by można było wyczuć go palcami podczas zwykłego badania przedmiotowego. Zwykle jest wykrywany podczas wykonywania zdjęcia mammograficznego, na którym jest widoczny w postaci mikrozwapnień.
Kobiety z rakiem przewodowym in situ mają zwiększone ryzyko inwazyjnego raka przewodowego. Nie można przewidzieć, który rak przewodowy in situ przejdzie w postać inwazyjną.
Rak przewodowy in situ może być klasyfikowany w zależności od tego, jaki jest jego obraz mikroskopowy. Istnieją dwa główne typy raka przewodowego in situ: czopiasty i nieczopiasty.
Termin ‘czopiasty’ opisuje wygląd komórek raka przewodowego in situ. Pod mikroskopem widoczne są ogniska martwicy, które mogą zostać wyciśnięte jak czop, stąd jego nazwa. Rak czopiasty cechuje się szybkim wzrostem i rozprzestrzenianiem się do otaczających tkanek.
Sitowaty – Między komórkami raka znajdują się wolne przestrzenie i przewody nie są całkowicie wypełnione
Brodawkowaty i drobnobrodawkowaty – Komórki tworzą brodawki skierowane do środka przewodu. W raku drobnobrodawkowatym brodawki są mniejsze niż w raku brodawkowatym.
Rak zrazikowy in situ nie jest stanem przedrakowym ani typowym rakiem piersi. Rak zrazikowy in situ jest wyznacznikiem tego, iż kobieta ma zwiększone ryzyko rozwinięcia inwazyjnego raka piersi typu przewodowego lub zrazikowego w przyszłości.
W raku zrazikowym in situ nieprawidłowe komórki tworzą się w zrazikach piersi, ale nie rozprzestrzeniają się poza zraziki, do otaczających tkanek. Rak zrazikowy in situ zwykle powstaje w różnych częściach piersi i często występuje w obu piersiach.
Rak zrazikowy in situ zwykle nie jest wykrywany podczas badania mammograficznego lub badania przedmiotowego piersi. Najczęściej jest wykrywany podczas biopsji wykonywanej z innego powodu, np. podejrzanego guzka w piersi lub nieprawidłowości w mammografie.
Chociaż rak zrazikowy in situ zwiększa ryzyko inwazyjnego raka piersi, u wielu kobiet z LCIS nie dochodzi do jego rozwoju. Na razie nie udaje się przewidzieć, u których kobiet rozwinie się inwazyjny rak piersi.
Ze względu na zwiększone ryzyko, wczesne wykrycie nowotworu i wykonywanie badań przesiewowych w kierunku raka piersi jest szczególnie ważne u kobiet z rakiem zrazikowym in situ.
Kobiety ze zdiagnozowanym rakiem zrazikowym in situ powinny porozmawiać z lekarzem na temat indywidualnego planu badań kontrolnych. Może on uwzględniać:
Kobiety z rakiem zrazikowym in situ mogą także skonsultować się z lekarzem odnośnie dostępnych opcji redukcji ryzyka raka piersi, na przykład:
Rak przewodowy inwazyjny, zwany także rakiem przewodowym inwazyjnym lub gruczolakorakiem przewodowym, jest najczęstszym typem inwazyjnego raka piersi. Stanowi około 80% wszystkich inwazyjnych raków piersi.
Rak przewodowy inwazyjny powstaje w przewodach mlekowych piersi, ale przekracza ścianę przewodu i rozprzestrzenia się do otaczających tkanek. Komórki ulegają licznym podziałom i mogą powodować powstanie guzka lub zgrubienia w piersi. Komórki raka mogą także przedostawać się (tworzyć przerzuty) do węzłów chłonnych i innych części ciała.
Inwazyjne raki przewodowe często maja komponentę in situ w okolicy guza. Współistnienie raka przewodowego in situ sugeruje, że może on przechodzić w raka inwazyjnego.
Inwazyjny rak przewodowy może być ponadto sklasyfikowany jako:
Rak zrazikowy inwazyjny, zwany także rakiem zrazikowym naciekającym, występuje rzadziej niż rak przewodowy inwazyjny. Stanowi około 10% wszystkich inwazyjnych raków piersi
Rak zrazikowy inwazyjny wywodzi się ze zrazików piersi, ale przedostaje się poza zraziki, do otaczających tkanek. Może także rozprzestrzeniać się do węzłów chłonnych i innych części ciała.
Rak zrazikowy inwazyjny może powstać w kilku miejscach w jednej piersi (tzw. rak wieloogniskowy) lub w obu piersiach. Rak zrazikowy częściej występuje w obu piersiach niż inne typy raka piersi.
Zamiast tworzyć wyraźnie odgraniczony guz, rak zrazikowy wrasta pasmami w tkankę tłuszczową piersi, tworząc obszar gęstej tkanki w piersi. Mogą pojawić się zmiany w skórze piersi, takie jak inna struktura lub wgłębienia.
Trudno jest rozpoznać raka zrazikowego inwazyjnego na postawie mammografii. Ultrasonografia lub badanie metodą rezonansu magnetycznego mogą być pomocne w diagnostyce raka zrazikowego piersi, ale biopsja jest najczęstszym badaniem wykonywanym w diagnostyce tego nowotworu.
Większość raków zrazikowych wykazuje obecność receptorów hormonalnych i dobrze odpowiada na hormonoterapię.
Zapalny rak piersi jest rzadkim typem raka piersi, stanowiącym tylko 1-4% wszystkich przypadków raka piersi. Zapalny rak piersi nie jest spowodowany zakażeniem piersi ani stanem zapalny. Termin „zapalny” w tym przypadku opisuje wygląd piersi z tym typem raka.
Zapalny rak piersi powstaje w przewodach mlekowych. Komórki raka przedostają się z przewodów do naczyń limfatycznych w skórze piersi.
Zapalny rak piersi częściej występuje u kobiet w młodszym wieku.
Objawy zapalnego raka piersi są inne niż w przypadku pozostałych częstszych raków piersi. Objawy są spowodowane obecnością komórek raka w naczyniach chłonnych skóry i mogą pojawić się nagle.
Do objawów raka zapalnego piersi należą:
Objawy zapalnego raka piersi mogą przypominać objawy zapalenia gruczołu piersiowego, które jest schorzeniem leczonym za pomocą antybiotyków. Jeśli objawy utrzymują się mimo antybiotykoterapii, należy skonsultować się z lekarzem. Mogą być konieczne badania dodatkowe, by wykluczyć zapalnego raka piersi.
Choroba Pageta brodawki sutkowej (Rak Pageta piersi) jest rzadkim rodzajem raka piersi, który objawia się wysypką lub innymi zmianami skóry brodawki sutkowej. Rzadko występuje w obu piersiach. Jest częstszy u kobiet powyżej 50 roku życia.
Uważa się, że ten typ raka pierwotnie powstaje w przewodach mlekowych piersi i komórki przemieszczają się przewodami do skóry brodawki sutkowej. Rak może się rozprzestrzeniać do otoczki brodawki sutkowej. U większości kobiet z chorobą Pageta współistnieje również inny rak piersi, zwykle rak przewodowy in situ lub inwazyjny.
Do objawów choroby Pageta brodawki sutkowej mogą należeć następujące zmiany w obrębie piersi:
Nazwa rak piersi potrójnie negatywny pochodzi stąd, że komórki tego nowotworu wykazują następujące cechy:
Ze względu na brak ekspresji wymienionych receptorów, standardowa terapia raka piersi, taka jest leczenie hormonalne lub leczenie z zastosowaniem trastuzumabu (herceptyny) nie może być zastosowane w przypadku tego typu raka piersi.
Raki typu podstawnego mają specyficzny wzorzec genetyczny. Komórki tego raka wytwarzają nadmierną ilość cytokeratyn 5/6 oraz mają nadmierną ilość receptorów naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), który sygnalizuje wzrost i podziały komórek. Oprócz specyficznego wzorca genetycznego, komórki raka podstawnego są często potrójnie negatywne. Aktualnie nie ma jednoznacznej definicji raka podstawnego.
Należy pamiętać, że potrójnie negatywny rak piersi i rak podstawny to dwie różne choroby.
Potrójnie negatywne nowotwory są zwykle rakami przewodowymi inwazyjnymi, ale raki przewodowe in situ również mogą być potrójnie negatywne.
Kobiety poniżej 40 roku życia oraz kobiety pochodzące z Afryki lub Azji mają większe ryzyko rozwoju raka potrójnie negatywnego lub podstawnego. Kobiety z mutacją w genie BRCA1 mają większe ryzyko rozwoju raka podstawnego, który jest jednocześnie potrójnie negatywny.
Raki potrójnie negatywne i raki podstawne mogą różnic się od innych typów raka piersi:
Następujące typy nowotworów stanowią mniej niż 1% wszystkich nowotworów złośliwych piersi:
·Chłoniak nieziarniczy
·Mięsak
Do mięsaków piersi należą:
·Rak
Do raków piersi należą:
Operacja jest główną metodą leczenia raków piersi.
Mężczyźni mają tkankę piersi tak samo jak kobiety, ale ich piersi są mniej rozwinięte.
Rak piersi u płci męskiej występuje rzadko. Mniej niż 1% wszystkich raków piersi powstaje u mężczyzn Rak piersi u mężczyzn jest podobny do raka piersi u kobiet, ale są pewne różnice. W większości przypadków rak piersi u mężczyzn jest leczony jak rak piersi u kobiet po menopauzie (gdy jajniki przestają wytwarzać estrogen).
Ryzyko powstania raka piersi u mężczyzny rośnie wraz z wiekiem. Większość mężczyzn z tą chorobą ma ponad 60 lat.
Poniższe czynniki zwiększają ryzyko raka piersi u mężczyzn:
Poniższe czynniki prawdopodobnie mają związek z rakiem piersi u mężczyzn, ale nie ma wystarczających dowodów na to, że są pewnymi czynnikami ryzyka:
Objawy raka piersi u mężczyzn:
Onkolog Kraków © 2016 onko-med.pl.
